Αναζητηση

Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη να μας θέσετε το ερώτημά σας.

Θα βοηθούσατε πολύ στο να δοθεί μια ολοκληρωμένη απάντηση διευκρινίζοντας:


-Αν στη διάρκεια της "κυριαρχίας" του κενού νοιώθετε αφόρητα; Και αν αμέσως (ή πολύ γρήγορα) κάνετε κάτι έντονο όπως να πιείτε αλκοόλ ή να υψώσετε τους τόνους σε μια συζήτηση για να το αποφύγετε;

-Κρίσιμο στοιχείο είναι βέβαια και το κατά πόσο είναι σύνηθες για σας να εμπλέκεστε σε θυελλώδεις σχέσεις και το κατά πόσο αντέχετε τους χωρισμούς ή αν αυτοί σας κάνουν να νοιώθετε αφόρητα και κατόπιν να "μεταφέρεστε" στο κενό που περιγράφετε;

Τονίζω ξανά ότι οι διευκρινίσεις σας στα ερωτήματα που τέθηκαν θα βοηθούσε σε μια πολύ πιο ολοκληρωμένη απάντηση ως προς τα θέματα που σας απασχολούν και πιθανόν σας βασανίζουν.



Ευχές και για τη νέα χρονιά

Γιάννης Νικολής

Καλησπερα και παλι,Καλη Χρονια

-Δεν θα ελεγα πως νοιωθω αφορητα.Νοιωθω ασφαλεια.Συναισθηματικα μηδενίζω,με κυριαρχει μια απάθεια,και εγκεφαλικά μάλλον ενεργοποείται το ασυνείδητο μου χωρις να το ελέγχω.Απλως στεκομαι σαν εξωτερικός παρατηρητής, και αυτο τρεχει .Εχω ενα μικρο αίσθημα ανησυχίας ως προς τους γυρω μου να μην αισθανθούν αβολα που δεν συμμετέχω.Δεν καταφεύγω στο αλκοολ οχι,ουτε ανεβαζω τους τονους μου,αντιθετως κανω προσπαθεια να μην προβληθεί φαινομενικά η κατασταση μου.Να μην αντιληφθούν οι γυρω μου οτι συμβαινει αυτος ο μηδενισμός.

-Θυωλλωδεις σχεσεις οχι.Θα χαρακτήριζα θυωλλωδεις ενδοοικογενειακές σχεσεις,τοξικές και ανυπόφορες.Σε προσωπικο επιπεδο οι σχεσεις μου οπως ολες ειχανε και εχουνε,σε φυσιολογικο βαθμό εκρήξεις.Ο χωρισμός δεν ειναι εμποδιο , ισως με διακατέχει μια αναβλητικότητα σε τετοια θεματα ,ομως στο εκτελεστικό κομματι δεν προβληματίζομαι.Εχω την τάση να θελω να προχωρησω και να αδειασω οταν βρισκομαι σε τετοιο σημειο.


Προφανως και απαντηση βρισκεται στις απαντησεις μου και μεσα μου.
Η εικονα υπαρχει,την βλεπω,την αναγνωριζω.Η εισχώρηση εις βαθος ειναι που δυσκολευει.

Μετά και την ανταπάντησή σας η εικόνα του "Προβλήματος" φαίνεται πιο σαφής και είναι πολύ διαφορετική από την κατ' αρχήν εντύπωσή μου.Βλέπετε γι' αυτό χρειάζονται πολλές φορές και οι διευκρινίσεις.

Όπως το περιγράφετε "παγώνετε" μηδενίζετε όπως λέτε, μένετε απαθής και αισθάνεστε ασφάλεια. Η υπόθεση εργασίας που κάνω είναι ότι με αυτόν τον τρόπο αποφεύγετε τα δυσάρεστα συναισθήματά σας. Σας απασχολεί μάλιστα το "μην αντιληφθούν" οι άλλοι ότι δεν συμμετέχετε. Με βάση αυτό, η δεύτερη υπόθεση εργασίας που κάνω είναι ότι προσπαθείτε να είστε "καλή" με του άλλους γεγονός που μπορεί να αποτελεί μια άλλη πλευρά του προβλήματος.
Το ότι στην πατρική (υποθέτω) οικογένεια υπήρχαν τοξικές και ανυπόφορες σχέσεις, όπως περιγράφετε, είναι πιθανόν να αποτελεί την αφετηρία για το "πάγωμα" "τον "μηδενισμό" την μη επικοινωνία καθώς και τότε επιχειρούσατε να αποφύγετε τα "δύσκολα" συναισθήματά σας.

Πώς αντιμετωπίζονται αυτά; (Φαντάζομαι είναι το επί της ουσίας ερώτημά σας)

Μπαίνοντας σε μια διαδικασία "ανακάλυψης"-γνωριμίας του εαυτού σας από σας την ίδια και εκφράζοντας (αφού τα αναγνωρίσετε πρώτα) αρκετά από τα δυσάρεστα συναισθήματα που έχετε απωθήσει.
Αν βρήκατε κάτι να λέει η β΄απάντησή μου, θα σας παρακαλούσα να γράψετε και σεις μια νέα ανταπάντηση για να έχω μια εικόνα ως προς το αν σε κάτι συνέβαλλα στην αναζήτησή σας...

Καλησπέρα σας και παλι,


Ναι αναγνωριζω αυτο το κομματι Στο οποίο αναφέρεστε.Δηλαδή στον τρόπο αντιμετώπισης των συναισθημάτων μου καθώς και τον έλεγχο σκέψης μου. Ενδεχομένως να μην Καταφέρνω να επεξεργαστώ και να διαχειριστώ τις συγκρούσεις που γίνονται μέσα μου καθώς και το μυαλό μου ,το οποίο τρέχει πολύ πιο γρήγορα από οσο μπορώ να φανταστώ. Με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία σύγχυση μέσα μου και να μπαίνω σε μία φάση άρνησης και απώθησης των συναισθημάτων μου καθώς και διαχείρισης τους.
Φαινομενικά αισθάνομαι ότι μπορώ να τα διαχειριστώ όλα – ίσως και μόνη μου – αλλά στην πραγματικότητα να βάζω πολλά πράγματα κάτω από το χαλί νομίζοντας πως αυτή είναι η λύση. Έτσι καταλήγω να γεμίζω εσωτερικά με άχρηστα κομματια Που δεν αντιπροσωπεύουν εμένα.

Γνωρίζω Τον τρόπο διαχείρισης καθώς έχω περάσει από αυτό το στάδιο των τοξικών καταστάσεων ειτε ενδοοικογενειακά είτε με άλλους παράγοντες – ανθρώπους , Πολλές φορές όμως συμβαίνει να χάνω το κέντρο μου και να χρειάζομαι να επαναπροσδιόριστω, ώστε να καταφέρω να βρω τον εαυτό μου και να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά.

Σας ευχαριστώ για όλη την συζήτηση μας.