Πως να τον ξεπερασω τελειως;

Καλησπερα, καλη χρονια. Ειμαι στην τελευταια ταξη του λυκειου, και ειχα μια σχεση με ενα παιδι για 1,5 χρονο περιπου. Η σχεση μας ηταν περιπλοκη, με ειχε βοηθησει αρκετα να ξεπερασω την διατροφικη μου διαταρραχη(ανορεξια), και γενικα ηταν καλα. Δεν ημασταν οι εαυτοι μας ομως, παλια ημασταν πολυ πιο ξεγνοιαστοι. Η σχεση μας εληξε το καλοκαιρι, απο δικη του πλευρα, και απο τοτε ειναι συνεχεια με αλλες κοπελες, ενω εγω προσπαθω οσο καλυτερα μπορω να αγαπησω τον εαυτο μου και ταυτοχρονα να τον ξεπερασω. Τα παω πολυ καλα , θα ελεγα το 90% εχει περασει, αλλα εχει αφησει ενα τεραστιο κενο μεσα μου οποτε χωρις να νιωθω πλεον κατι ουσιαστικο, να κολλαει εκει η σκεψη μου. Δυστυχως, τον βλεπω καθε μερα στο σχολειο και οταν βγαινω, Αυτος με αποφευγει με ασχημο τροπο, σε σημειο που το κανει απο μονος του δυσκολο να ειμαστε χωρια ενβ=ω εω δεν επιζητω καποια επικοινωνια(πχ, οτανν ειμαι στον χωρο φευγει , η οταν μιλαω με τους φιλους μας(κοινη παρεα) κανιει σαν νανμην υπαρχω. Βγαζει μια τελειως αρνητικη ενεργια προς τα εμενα και ειναι ασχημο. Θα ηθελα μια συμβουλη, οσο "παιδικο " και ναν ακουγεται, ωστε να τελιωσει μια και καλη αυτο το κεφαλαιο.Πως γεμιζει αυο το κενο; Ευχαριστω πολυ.
υ.γ. Θα ηθελα συμβουλες παραπνω για εμενα και να αλλαξω καπς το Mindset μου, παρα για το τι να κανω με αυτον. Ευχαριστωω